okuma ve okuduğunu anlama modülü üzerinden açıklayayım:
özel eğitime gereksinim duyan çocuklar için dünyanın hiçbir yerinde bu kadar masraflı ve karşılığında ayda 8 seans (25 günlük sertifikalarla verilen) bireysel eğitim gibi saçma bir sistem yoktur. bu çocuklar ayda değil günde 8 seans özel eğitim desteği almalıdır, içinde akademik desteği, bireysel, grup eğitimleri, sporu, sanatı, günlük yaşam becerileri, öz bakım becerileri, sosyal yaşam becerileri, tarımsal rehabilitasyonu vb olan. bunun yolu da yukarıdaki örnekte olduğu gibi kampüsler kurmaktır. barışa katılıyorum, devletin bu konuda iyi bir örneği yok ama olmayacağı anlamına da gelmez. yurt dışında çok güzel örnekler var bununla ilgili, gittim, gördüm, inceledim. aradaki fark insan faktörü, bizim toplumsal olarak bazı sıkıntılarımız var sanırım, genetik, kültürel ve ahlaki... kamu, özel her yer sıkıntılı, sabah antep'te bir öğretmenevi md. kendisini md yapan tüm siyasilere sosyal medya üzerinden teşekkür ediyor, 1 saat sonra görevden alınıyor, taksiye biniyorum, taksici diyor ki bizim taksici esnafı şöyle böyle, telefoncuya giriyorum, aman diyor bizim sektörün yüzde 90'ı sahtekar, telefonunu herkese teslim etme, kasaba gidiyorum, abi biz dana kesiyoruz, diğerleri keçi, at, eşek diyor... yani bu toplumda sanırım çok fazla iyimser olmamak gerekir, yine de fiziksel koşulları oluşturmalı devlet, belki tutar, yalova örneğini izleyelim, görelim.
ÇARE DROGBA!!!
